15 Nisan 2013 Pazartesi

Şimdi okullu olduk

Merhaba,

Veee büyük gün..

Bugün okula başladık...

Pek bir heyecanlıydık hepimiz. Sabah erkenden uyandırdığım Alara beklediğimin aksine oldukça sakin ve stressizdi...

Hızlıca giyindik, saçlarımızı taradık, çantamızı kontrol ettik ve okulun yolunu tuttuk...

Hızlıca sınıfına daldı ve öğretmeninin söylediğine göre hızlıca da adapte olmuş her şeye, hatta beklenenden çok daha hızlıca gerçekleşmiş bu adaptasyon...

Saat 8:00 gibi oradaydık ben saat 08:45 gibi Alara' yı bırakıp işe doğru yol aldım. Aklım okuldaydı tabi. Saat 13:30 gibi her şeyin yolunda olduğunu öğrendiğimde bir nebze olsun rahatlasam da ne bileyim aklımın bir tarafı hep onunla meşguldü bugün :))

10 dakika kadar da erken çıkıp kızımı aldım hemen koşa koşa :)))

Öğretmeni pek bir memnundu, gününün güzel geçtiğini bilmek bana da çok moral verdi. Ardından kızımı Şerife teyzesine götürdüm kısa bir süre. İlk gününü onunla da paylaşmak isteyeceğini düşündüm. Biraz konuşup koklaştıktan sonra bizi merakla bekleyen babamızın yanına eve geri döndük. Ardından merak içerisinde olan aile, hısım, akraba arandı ilk günün raporunu vermek için...

Hareketli geçen ilk günün ardından beklenen oldu ve Alara saat 21:30 gibi uyku moduna geçti yavaş yavaş. Süttü, masaldı derken saat 22:00' ye yaklaşmıştı ama olsun biliyorum ki yavaş yavaş tüm düzenimiz oturacak ve diliyorum ki kızımın 4 yaşında adım attığı eğitim hayatı üstün başarılarla sona erecek.

Allahım kızıma zihin açıklığı ver. Onu her konuda başarıya yönlendir. Herşey gönlünce olsun tatlı meleğim. Dilerim istediğin mesleğe adım attığında bu yazımı gülümseyerek oku ve bana sarıl :)))


Zaman ne çabuk geçiyor...

Geçen sene tam bugün kaybetmiştik kayınpederimi...

13 Nisan Cumartesi akşamı babamın sene mevlütü için köydeydik...

Okundu, yendi, içildi...

Allah kabul etsin, Allah gani gani rahmet eylesin...

Toprağı bol, mekanı cennet olsun...


Hoşçakal Şerife Teyze...

Bir devir daha sona erdi...

Şimdiye kadar bu blogta birçok dönüm noktasından bahsettim. Ne devirler başladı, ne devirler sona erdi ama Şerife ablamız bizim için gerçekten çok önemli bir devirdi ve sona ermesi karşılıklı olarak hepimizin içini burktu...

Şerife ablanın 1 Ekim 2009' dan itibaren kızımızın bakıcı teyzesi olacağını yazdığım o yazıyı daha dün gibi hatırlıyorum, halbuki üzerinden tam 3,5 yıl geçmiş bile...

İlk bakıcımız Kadriye ablanın işi bırakma kararının ardından Allah tarafından bize gönderilen, ilk birkaç günün ardından hemen ailemizin bir parçası, eşim ve benim ablam oluveren Şerife abla hepimizin hayatına damgasını vurdu bu süre zarfında.

İnanın abartmıyorum kızımı annem dahil kime emanet etsem onun kadar güvenemezdim...

Bu uzun süre zarfında birbirimizi hiç kırmadık, hiç üzmedik...

Sağolsun kızımı hep korudu, kolladı, hatta yaz tatillerinde zayıflattım diye bana kızdı bile yeri geldi :)))

İlişkimizi ve bizim için olan yerini ifade etmek için doğru kelimeleri bulmak bile inanın çok zor. Ama maalesef Alara' nın artık kreşe gitmesi gerektiği için Şerife abla ile yollarımız ayrıldı...

Her zaman görüşmek isteyeceğim sevdiğim bir ablam olacak bundan sonra...

Bana, aileme ve kızıma verdiği emek için ne kadar teşekkür etsem, ne desem boş...

Hakkını helal et Şerife ablacım, bundan sonra da hep birlikteyiz inşallah



Dolphinarium' daydık

Merhaba,

Uzun süredir aklımızda olan bir etkinliği gerçekleştirdik...

6 Nisan Cumartesi günü sevimli deniz hayvanlarının gösterilerini izlemek üzere Eyüp' te Dolphinarium' daydık...

Biletleri çok önceden almıştım aslında ama bir türlü fırsat yakalayamamıştık, biraz da havaların kötü gidişi nedeni ile ertelemiştik diyebilirim...

Ve sonunda aktivitemiz gerçekleşti...

Foklar, morslar, balina ve yunuslar sıraya çıkıp gösterilerini yaptılar. Ben ilk defa bu tarz bir gösteriye katıldığımdan en az Alara kadar heyecanlıydım açıkçası...

Pür dikkat izledik ve tüm hareketleri kocaman alkışladık kızımla...

Her ne kadar gösterinin bir bölümünde yunuslara dokunmak üzere parmak kaldıran çocuklardan seçilen kişinin kendisi olmamasına bozulsa ve ağlasa da genel anlamda çıkışta hepimiz gayet mutluyduk...

Gösteriden sonra eşimin uzeni ve eşi ile Tüyap' ta buluşup ardından Çatalca' ya geçtik. Dedim ya bol atraksiyonlu bir gündü o haftasonumuz.

 
 

Kreşe Başlıyoruz

Merhabalar,

Alara' nın doğum günü yazımın üzerinden 1 ay geçmiş...

Aslında bu arada hayatımızda çok önemli değişiklikler oldu ama maalesef ben bu hıza yetişemedim yine ve yazılacak pek çok konu birikti yine...

Dilimin döndüğü kadar aktarmaya çalışacağım olanı biteni...

Doğum günümüzün paralelinde kreş araştırmalarımız başlamıştı. Malum eşim ve ben pek çoğunuzun alışkın olmadığı oldukça geniş bir zaman diliminde çalıştığımızdan (07:30 - 18:00) bir kreşte aradığımız en önemli özellik bu saat diliminde açık olmasıydı :)))

Tahmin ettiğimden daha fazla alternatif bulduk yakın çevremizde çok şükür...

Bu alternatifleri önce tek tek aradım, ardından favori olanları ziyaret ettik eşimle ve en sonunda evimize de en yakın alternatiflerden olan Arya Anaokulunu seçmeye karar verdik...

Okul evimizin hemen yakınında, arabayla 2 dakika sürüyor. Planımız sabahları onu bırakıp ardından işe gitmem yönünde...

Sabah uyanlamalarımız kaprisler ve huysuzluklar nedeni ile zor olacağa benzese de sanırım artık okula başlamanın tam da zamanı :)))

Bunlar da ilginizi çekebilir:

Related Posts with Thumbnails

Bizim aile...