25 Ağustos 2014 Pazartesi

Okul Gösterimiz

Herkese merhaba,

Aslına bakarsanız gösteri hazırlıkları döneminde ameliyatım nedeni ile provalara katılamayan kızımın gösterideki performansını merakla ve heyecanla bekliyordum ama anladım ki kızım hepsine taş çıkarttı :)

Geçen sene Arya anaokulunun gösterisi belki de ilk sahne tecrübesi olması nedeni ile beni daha çok heyecanlaşdırmıştı ama bu defa da Şerife abla ve ben gözünün bebeğine bakarak izledik kızımızı...

Herkesin kuzusu kendine güzel biliyorum ama sahnenin en güzeli tabiki benim kızımdı :)))



Maaile keyifli bir ön yaz

Herkese merhaba,

Alaranın yaz öncesi 3 haftalık köy macerası çok iyi oldu, oldu olmasına da dönüşte zaten kısa süre sonra tatile girecek olan okula yeniden adapte olması biraz zaman aldı...

Öğretmeni Alaranın bu uzun arada tüm kuralları unttuğundan şikayetçi oldu ilk haftalarda...

Ama Allahtan çocuklar her türlü koşula kolay adapte oldukları için 2. hafta herşey yoluna girmeye başladı. Biz de bu süreçte özlemimizi gidemek için bol bol gezdik, tatil ayrılığı öncesi beraber bol bol vakit geçirdik.

Bol bol viaporta ve lunaparka gittik. Sonra hep beraber büyük ada turu düzenledik...

Ön yaz diyorum çünkü okulların kapanması ile Alaranın yaz tatili başlayacaktı ve yine ayrılacaktık...

Güzel vakitler çabucak geçti gitti ama biz çok eğlendik :))



Alara köyde-1

Herkese merhaba,

Ameliyat sürecim boyunca kızım babaannesiyle köyde kaldı. Kısa da değil aslında tam 3 hafta köyde kaldı plansız olarak...

Aslında köye yaz tatili için gitmesini planlamıştık ama bu kalış biraz piyangodan çıktı...

Şirine ikiz arkadaşları Ada ve Cemre ile günlerinin tadını çıkarttı bu süre zarfında...

Bir de iyileşmem ve onu almam için bana çiçekler topladı...

Sevgili kızım Allah bizi hiç ama hiç ayırmasın :))

Ayrı günlerimiz...

Merhaba,

Uzun süredir yazılarıma ara verdim ve yine herşey birikti...

Aslına bakarsanız bu defa çok ta keyifli bir yazı ile başlamayacağım ama benim için çok üzücü ve önemli olan bu anıyı kaleme dökmeden olmazdı...

Dizimdeki şiddetli ağrı sonrası bir Pazar akşamı vermiş olduğum doktora gitme kararı beni zorlu ve stresli bir sürece götürdü. Menisküs mü, değil mi? Tetkikler için Ispartaya ablama gittik maaile. Devrim ben ve Alara...

Derken bir kitle, ardından MR ve ilaçlı MR derken kendimi ameliyat masasında buluverdim...

Ameliyatın diz bölgesinde olacak olması nedeni ile yürüme zorluğu yaşayacağım aşikardı...

Bir de kitlenin ne olduğuna göre ameliyatın ve tedavinin seyri değişeceğinden Alara' nın yanımda kalmamasını doğru bulduk ve ameliyattan 2 gün önce eşim kızımı da alıp Çerkezköye gitti...

Ameliyat öncesi belirsizlikler hepimizin moralini bozmuş ve yıpratmıştı. Kimse bana belli etmiyordu ama onların benden daha endişeli olduğunu hissediyordum. En az 3 hafta göremeyeceğim için Alara ile vedalaşmam kapıdan bizi izleyen annemi ağlatmıştı...

İşte o zaman benim de endişem biraz artmıştı, onun büyüdüğünü görmek için dua bile ettim ameliyat öncesinde...

Allah kabul etti ve sonuçlar tertemiz çıktı çok şükür...

Ameliyat sonrası yürüyemediğim dönem beni biraz yorsa da anneme ve ablama doyduğum bu süreç ruhumu besledi, belkide tek karım bu oldu...

Bir de ilk defa yeğenim Yarenin doğum gününe katıldım. 9. yaşını beraber uğurladık :)

Sonuç olarak kızıma da kavuştum ve mutlu aile yine bir araya geldi...

 
Yeğenim Yarenin benim için yazdığı şiiri

 
Ameliyat sonrası ben

 
Ameliyat sonrası dinlenmece

 
Yarenciğimin doğum günü

Bunlar da ilginizi çekebilir:

Related Posts with Thumbnails

Bizim aile...