29 Eylül 2013 Pazar

Okula başladık...

Merhabalar

Uzun zamandır planlamış olmama rağmen bir türlü okul yazımı yazamadım...

Şimdi özetle toparlamaya çalışacağım...

Kuzu güzel ve uzun bir yaz tatilinin sonrasında okula başladı. 66 aylıklar mı okula başlayacak yoksa kanın çıkacak ta 69 aya kadar velinin kararına mı bırakılacak derken kanın çıktı ve miniş anaokulunun B şubesinden okul hayatına giriş yaptı...

O nedir diyeceksiniz, haklısınız biraz karışık...

Kanun okulların açılmasına 1 hafta kala onaylanınca herkes ne yapacağını şaşırmış vaziyette. Bizim gibi çocuklarının erken ilkokula başlamasını istemeyen fakat kayıt işlemini de önceden yaptıran veliler için anaokulunu 2 şubeye bölmüşler. Yani biz seneye B şubesinden A şubesine geçeceğiz...

Off ne karışık anlattım. Neyse gelelim eğlenceli bölüme :))

Çok şükür ki kızım okulunu da öğretmenlerini de çok sevdi...

İlk hafta günde 2 saat süren alıştırma sürecinin de etkisi vardır tabi muhakkak. (Bu konuya ayrı bir yazıda paylaşacağım)

Kreşe başladığında ilk haftanın sonunda "okula gitmek istemiyorum" diyen çocuk Pazar sabahları kalkıp "okula gidecek miyim" der oldu. İlk haftalar nasıl başlarsa öyle devam eder inşallah...

Öğretmenimiz de Alara' dan çok memnun. Çok akıllı kızınız var deyip duruyor. Neyse yeter fazla bahsetmeyeyim nazarım değecek :))

İşte kuzunun sabah mahmurluğundan kareler...

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 




15 Eylül 2013 Pazar

Kuzumun pijamaları

 
Kelebekler her zaman en güzel çiçeklere konar...
Kelebekler her zaman en güzel kokulara gider...
Benim mis kokulu çiçeğime de kondu kelebekler...


2 ayında sonunda evde...

Merhabalar,

Zaman gerçekten çok hızlı geçiyor...

27 Haziran akşamı Alaranın valizini toplarken kızım 2 ay evde olamayacak düşüncesi içimi titretmiş ve zamanın nasıl geçeceğinden endişe etmiştim...

Ne mi oldu?

Zaman akıp gitti ve Alara eve döndü bile...

Evi çok özlemiş ve yatağını...

Biz de evde bıcır bıcır öten bir çocuğun sesini özşemişiz...

Sanırım biraz da derli toplu duran evimi özleyeceğim...

 

Yaz bitti, tatil bitti :(

Merhabalar,

Her sene olduğu gibi bu yıl da Haziran ayında hiç bitmemesini istediğim yaz ayına merhaba dedim ama her sene olduğu gibi çabucak bitti :((

Bu sene biten yaz aynı zamanda bizim için de yeni bir dönemin başlangıcı oldu...

Kızım Cebir Kolejinde anaokula başladı...

Okul ile ilgili detaylı bir yazı kaleme alacağım elbet...

Babası ve ben kızıma tatil bitiş hediyesi aldık bu sene. Okul öncesi onu motive etmeye yetecekmi bilinmez ama hediyelerini çok sevdiği kesin :)))

Hediyeler ne mi?
Okulda kullanılmak üzere 2 çanta, bir de eşofman takımı :))
Yok canım; büyüdün kızım sen artık, oyuncak değil okul için gerekli şeyler alacağız bundan sonra mesajı vermeye falan çalışmadık, ne alakası var :))

 
 
 
 

Gelin olmuş gidiyorsun

Merhaba,

Kız çocuklarının çoğunda gelin olmaya merak var sanırım...

Biz de küçükken ablamla annemin nişanlığını, gelinliğini giyer arz-ı endam ederdik :))

Eski fotografları karıştırsam birsürü gelin fotografımı bulabilirim...

Eeee ama o halde kızımın neyi eksik...

O da benim küçük gelinim...

Allah o güzel gelinliği gidip kuğu gibi salınmasını nasip etsin canım yavruma...

İyiki doğdun Burak...

Merhabalar,

Kızımın Çerkezköy macerasının son haftasına yakın arkadaşımız Tuba ve Can' ın oğulları, kızımın Burak abisinin muhteşem doğumgünü partisi damgasını vurdu...

Ambarderede kocaman bahçesi olan güzel bir ev, 17 çocuk ve en az o kadar da ebeveynin katıldığı bu partide palyaçodan, yüz boyamaya, zıplama havuzundan balonlara kadar çocuklar için herşey vardı...

Biz büyükler için de dillere destan bir sofra vardı...

O kadar çok çeşit vardı ki ne saymaya ne de tamamının tadına bakmaya fırsat bulabildim o derece yani :)))

Bu güzel günü bize yaşattığı için arkadaşım Tuba' ya teşekkür ediyor ve Burak abimizin yeni yaşını gönülden kutluyorum :)))

 
 


Acıkmak güzeldir :)

Merhaba,

Blogta daha önce de defalarca bahsettiğim gibi biz Alarayı hiçbir zaman yemek yemesi için zorlamadık...

Açsa yedi, yemek istemediğinde ise tercihine saygı duyduk... Öyle o yemeği beğenmedi başka birşey yapalım da demedik. Yememeyi tercih ederse aç kalacağını hep bildi...

Bazıları bunu yadırgar belki ama bizim evin kuralları bu...

Anneannesine de babaannesine de bu kuralları tembih ettik ama torun fındık içi ya eminim ki gönülleri razı olmamıştır beğenmediği yemek olduğunda...

Gerçi Allah var annemin de kayınvalidemin de yemekleri süperdir kızımın da beğenmediği yemek olmamıştır eminimki...

Örnek mi?
Şekil 1A kayınvalidemin terbiyeli sebze çorbası...
Ne kadar sevmiş baksanıza...

 
 

Köylü güzeli

Merhaba,

Bu yazı dolu dolu geçirdi güzel kızım. Yaklaşık 1 aylık Kuşadası, 1 aylık ta Çerkezköy macerası sayesinde her dediğinin yapıldığı keyifli bir tatil yaşadı :))

Köyün en cazip yanlarından biri de etrafındaki hayvanlar tabiki...

İneği, kedisi, köpeği...

Baksanıza şu köylü güzelinin mutluluğuna :)))

 
 
 
 

Bunlar da ilginizi çekebilir:

Related Posts with Thumbnails

Bizim aile...