Park yatağın başucunda asılı olan çantayı taktık bizim bıdığın sırtına...
Öyle yakıştı ki sormayın...
Bir de havasını görseniz...
Okula gidercesine alışık ve bilmiş tutuşlar...
Bundan birkaç yıl sonra kreşe yada okula gitmek istemiyorum diye ağlarsa ileride başına kakılacak kareler yakaladım :))))
O kadar hevesliydin ben daha işe gitmeden benden önce uyanırdın bazı sabahlar, sırtına okul çantası takınca da pek bir sevinirdin ne oldi rengin soldi, hevesine ne oldi derim artık :))))
Şaka bir yana onun okula gideceği yılları düşündüm bir taraftan bu güzel anları yaşarken...
Şimdi okullu olduk sınıfları doldurduk diyeceğimiz yıllar uzak görünselerde o kadar da uzakta değiller biliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder