Eşimin kuzeni Duygu Kasım ayında evlendi...
Eşimin iş seyahati olması nedeni ile düğüne kızımla birlikte katıldık. Bu düğünde kızım ilk kez gelinlik giydi. Ve bir ilk yaparak onu kuaföre götürdüm...
Aslında ilk etapta o sandalyede sessizce oturacağına çok ihtimal vermemiştim ama kızım beni yanıltarak kuaför ablasını pür dikkat izledi ve asla kıpırdamadı. Saçları zaten kıvırcık ya hafifçe önden topladılar ve kıvırcıkları birazcık belirginleştirdiler o kadar...
Eve gelip gelinliği de giyince havasında yanına yaklaşamadık :))))
Düğün gayet güzel geçti, kalın ve ince 2 tip boleromuz vardı ama koşturmaktan terleyip ikisini de attı. Yakalayıp giydirebilene aşk olsun...
Bir de gecenin finalinde Duygu çiçeğini bekar arkadaşlarına fırlattı. Bilim bakalım çiçeği kim yakaladı?
Mert abisinin kucağında olan kızım düğün boyunca çiçeği gözüne kestirmiş olacak ki bir de baktım çiçeği bizimki yakalayıvermiş :)))
Herşey çok güzeldi ama düğünde bir parça da hüzün vardı benim için...
Biz o gece kayınvalidem ve ben, eşimin teyzesi ve eşinin masasında oturduk. Hastalığına rağmen kızının mutluluğu için düğünün sonuna kadar kalan fedakar bir baba vardı gözlerimin önünde...
Kızının salona bir kuğu gibi girişini, evet deyişini ve ilk dansını gözünü bile kırpmadan izledi, biz de masadakiler olarak sonsuz bir duygu seli yaşadık...
Malesef ben bu yazıyı yazarken eniştemizi kaybetmiş bulunmaktayız. Kızının mürüvvetini gördü ama amansız hastalık onu aldı bizlerden...
Eşim eniştesini çok sever. Babacan, ailede fikrine önem verilen, tabiri caizze tam bir aile babasıydı...
Kızımın dedesini tanımasını istediğim kadar eniştesini de tanımasını çok isterdim ama kısmet değilmiş...
Mekanı cennet olur inşallah...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder