Yılın son yazısı sevimli bir kareden olsun isterdim ama malesef öyle olmadı :(
Cumartesi gecesinden beri Alara dudağım acıyor annecim öper misin diyordu. Baktığımda hiçbir şey göremedim ama Pazar sabahı belirgin bir kızarıklık vardı dudağında. Ve acıyor diyordu sürekli...
Aslında bunun uçuk olduğundan emin değilim belki de değildir ama çok kısa bir süre önce eşimin dudağında uçuk vardı ve uçuk virüsünün insanlara küçük yaşta bulaşıp ömür boyunca o dokudan ayrılmadığını ve bu kişilerin dönem dönem uçuk çıkarttıklarını bildiğim için çok endişeleniyorum...
Ben hayatım boyunca hiç uçuk çıkartmadım ama ablamın yüzünde hep uçuk çıkardı. Olmadık zamanlarda yüzünde çıkan kocaman uçuğun ona yaşattıklarını düşününce kızımın dudağındakinin uçuk olmaması için dua ediyorum...
Akşam babası kolonya ile bir kompres yaptı. Uçuk çıkınca yarayı kolonya ile dağlamak iyiymiş. Yavrum benim nasılda ağladı onu kurtarayım diye :(((
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder