Hoşgeldin Çilek

Merhaba,

Kartepe macerası ile renklenen haftasonumuzu kızımın uzun süredir istediği balığı alarak noktaladık...

Onun hayvanlara olan ilgilisi pekçok kez yazmıştım zaten...

İleride inşallah bahçeli bir evimiz olursa belki hayvan besleme ihtimalimiz de olabilir ama içerisinde bulunduğumuz bu şartlar için tek uygun olan şey şimdilik minicik bir balık :)))

Çileği bizim eve yakın bir pet shoptan aldık. Küçücük bir japon balığı...

İsmi çilek ama kendi siyah benekleri olan kırmızı şirin bir balık...

Onu o küçücük alana hapsettiğim için vicdanım sızlamıyor değil elbet ama ne yapayım kızımı da kıramadım...

Balığımızı kayıp balık nemo' ya Alarayı da balıkları korkutan bir kız çocuğu vardı sanırım adı Matildaydı ona benzetiyorum :)))

Sürekli onu izliyor, hatta onunla konuşuyor, anlatıyor, kızıyor, söyleniyor, sanki evde yaşayan bir insan gibi muamele ediyor ona...

Çileği o kadar çok sevdi ki sabah uyanır uyanmaz göstermiş Şerife teyzesine, beraber beslemişler, oradan oraya taşımışlar garibimi, hatta bugün bir ara telefon çaldı deli gibi, baktım Şerife abla arıyor, hayır olsun inşallah diyerek açtım telefonu, fonda bizimkinin ağlaması geliyor, ne oldu diyorum, Şerife abla yarı ağlamaklı yarı gülmekli yaa Alarayı bize götürmek istiyorum ama tutturdu balığım da gelsin diye ne olur kız şuna artık da ağlamasın dedi, düşünün artık o radde yani :)))

Dedim ya aslında içim çok rahat diyemem, her an minik balığa bir şey olacak diye gerginim bu aralar ama onun hayvan sevgisi beni gerçekten çok mutlu ediyor, umarım uzun süre bizimle yaşarsın Çilek...

Ben de Matilda' da seni çok seviyoruz :)))