1 Eylül 2009 Salı

Aylar sonra ilk iş günü...

Sabah erkenden uyanıp kızımı emzirdim...
Onu tekrar yatağına bırakırken her zamankinden biraz daha fazla öptüm kokladım ki gün içinde burnumda kokusunu hissedebileyim...

Her ne kadar o ne dediğimi anlamasa ve bana sevimli tebessümler yollasada kızıma bir veda konuşması yaptım...

Öptüm, kokladım, öptüm, kokladım...
Defalarca, defalarca...

Kapıyı çekip onu o kapının arkasında bırakırken içim sızladı mı? hemde nasıl...

Ama hayat işte...
Çalışmakta şart...

Hızla kahvaltı yapıp giyindim.
Dünden pantolonumu ütüleyip kırışmaması için kapıya asmıştım askısıyla birlikte.

Çocukluğumuzda ablamla birlikte arife günlerinde itina ile odamızdaki yüklüğün üst raf kollarına astığımız "yarın olsada giysek " dediğimiz bayramlıklarımız geldi aklıma giyinirken...

Tüm hazırlıklar tamamlanınca Kadriye teyzemizle vedalaşıp yollara düştük... Kızımı önce Allaha sonra da Kadriye teyzeye emanet ettim...

İlk gün beni Dewrim işe bırakacaktı...

İlk günden bir miktar işe geç kalsamda ofise girer girmez inanılmaz bir sevgi seli ile karşılaştım...
Herkes çok iyi göründüğümü söylüyordu...
Bendeki ağız kulakta durumunu anlatmaya gerek yok tabi :)

Müdürümün de yıllık izinde olması sebebi ile gayet sakin ve güzel bir gün geçirdim...
Tüm arkadaşlarımla kısa kısa sohbet etme şansı yakaladım.

İlk günün şerefine öğle yemeğinde dışarı bile çıktık arkadaşlarla...

Saat 09:30 da ve 16:00 da evi aradım. Durum gayet olumlu görünüyordu...
Herşeyin yolunda olmasına çok sevindim...

Aslında servisle dçnsem iyi olacaktı ama bir arkadaş beni arabayla eve bırakmayı teklif edince dayanamayıp kabul ettim...
Her ne kadar gün içinde endişelenmesem ve merak etmesemde günün sonunda kızım burnumda tütüyordu...

Bir çırpıda işten eve giden yol bitsin istedim...

Neyseki eve ulaştık ama bir heves giydiğim topuklu papuçlar ayağımı parçaladığı için sitenin bahçe kapısından eve varmak epey uzun sürdü :)))

Kızım Kadriye teyzesi ile pencerede yolumu gözlüyordu....

Canım kızım, sarılıp. öpüp, kokladım doya doya...
Yarın sabaha kadar kızımın yanında olacağıma sevindim...

Sonra kızım 1 yaşına gelinceye kadar Cuma günleri çalışmayacağımı düşünerek kendimi teselli etmeye çalıştım...

Günler çabucak geçermi dersiniz??
Yatçam kalkcam, yatçam kalkcam, ............ Perşembe akşamı olacak ve ben 3 gün kızımla başbaşa olacağım :))))

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bunlar da ilginizi çekebilir:

Related Posts with Thumbnails

Bizim aile...