25 Eylül 2009 Cuma

İlk bayram...




İlk bayramımızı Çerkezköyde geçirdik...
Dedemiz ve babaannemizle...
Arife öğleden sonra düştük yollara. Yollar şaşırtıcı bir biçimde normal bir İstanbul gününden bile boştu...
Arabada uyumayı bir türlü öğrenemeyen antika kızım her zamanki gibi gelen geçen arabalara bakmak için can attı...
Bende onu kırmadım ve gelen geçen arabalara birlikte el salladık...
Vardığımızda her zamanki gibi kızım evin yıldızı oldu bir anda...
Bizim pabuç dama çıkalı epey olduğundan yeni vaziyete alıştık bizde :)
Bir ilgi bir alaka amaaaaan herkesler kızımı görmeye geldi...
İnsan ayırt etmesede biraz fazla ilgi, biraz kalabalık ve biraz da bu kalabalığın yüksek sesle konuşma alışkanlığı nedeni ile kızım ara ara ağlama nöbeti geçirsede günümüz gayet güzeldi...
Veeee bayram sabahı...
Maaile bayram kahvaltısı...
Kızım her zamanki gibi babasının kucağında yemek yemek için çırpınıp durunca eline koca biberi tutuşturuverdik...
Öyle mutlu oluyor ki bizimle masada birşeyler yemekten...
Derken misafirler akın akın gelmeye başladılar...
Bu arada kızımın da uyku saati geldi...
Kısa bir uykudan sonra bayramlıklarımızı giydik...
Kızımın bayramlığını teyzesi doğum için geldiğinde getirmişti. Taaaa o zamanlarda "kızım büyüyüp bu elbiseyi bayramda giyecek" derdim zaman ne çabuk geçti de giydi anlayamadım...
Kurban bayramında giyeceği elbisesini ise hiç sormayın daha kızım fasülye büyüklüğünde iken Funda teyzesi tarafından alınmıştı. Şimdi o elbiseyi giymesine 2 ay kaldı...
Halbuki o elbiseler kargo ile elime ulaştığında gözlerimin yaşarma anı daha dün gibi aklımda...
Zaman ne çabuk geçiyor...
Kızım gözlerimin önünde büyüyor...
Her neyse bayrama geri dönelim...
Bayramda ev hiç boş kalmadı. Gelen giden, bayramlaşmaya gelenlerin haricinde kızımı görmeye gelenlerde vardı tabi...
Kızım bayramın ilk günü resmen koptu...
Kalabalık ve soğuk birleşince huysuzluğu üstündeydi. Biraz da dün geceden uykusuzluğu olunca amaaaan ne mutlu susturana...
Onu da anlıyorum aslında. Ne uyku düzeni kaldı ne yemek ne yapsın güzel kızım ağlamasında...
Neyseki bayramın 2. günü akşam saat 8 gibi dönüş yoluna düştük tabi yine uykusuz...
İşte ilk bayramımız böyle geçti...
Bakalım Kurban bayramı nasıl geçecek...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bunlar da ilginizi çekebilir:

Related Posts with Thumbnails

Bizim aile...