31 Temmuz 2012 Salı

Ah şu bilgisayar oyunları...


Son zamanlarımızın favorisi bilgisayar oyunları...

Her akşam yarım saat kadar oyun oynuyoruz...

Çeşitli alternatifler var, yemek yapma, oje tasarım, parti için kızları giydirme, ütü yapma vb ama bizim favorimiz dağınık oda toplama...

Acaba ileride kendi odasını toplatmamda oyunla karışık bir kurgu geliştirebilir miyim diye düşünüp onu yönlendirdiğimden falan değil yani :))))

Oyun çok basit ama gayet eğlenceli. Seçtiğiniz zorluk seviyesine göre size odayı toplamanız için zaman tanıyor. Oyundaki karakteri yönlendiriyorsunuz. Süre içinde işinizi bitirirseniz çocuğun annesi kapıdan görünüp teşekkür ediyor. Süre dolar ve siz işinizi bitirirseniz çocuğun annesi yine geliyor ama bu defa hayal kırıklığına uğradığını söylüyor...

Ama bütün bu konuşmalar hem ingilizce...

Dün akşam yine oyun oynuyorken birden deli gibi ağlamaya başladı...

Ağlama ve feryatların arasında seçebildiğim cümleler:

- Annecim ben başaramadım...
- Allahım yapamıyorum...
- Annesi geldi bana bağırdı...
- Ben hiç yapamıyorum...
- Allahım ölücem ben...

Çocuğum ne kadar içlendi yenildiği için anlatamam. O kadar çok ağlıyordu ki onu susturmak için devreye girdim. Göster bana o anneyi saçını başını yolarım annecim ben onun. Kızımı üzemezsin derim o da gider dedim.

Annecim ben yapamıyorum, sen oyna dedi, ben de geçtim PC başına defalarca oyunu oynadık, inanın onu artık oynamamaya ikna edene kadar akla karayı seçtim ama sonuç: annesi hiç kızmadı bize :))))


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bunlar da ilginizi çekebilir:

Related Posts with Thumbnails

Bizim aile...