19 Haziran 2009 Cuma

Büyüdüm artık el bile sallıyorum...


Bir önceki randevudan sonra zaman geçsin diye dualar ediyordum. İnsan anne olunca henüz doğmamış, yüzünü bile görmediği yavrusunu deli gibi özlüyormuş...
Eee tabi birde cinsiyetin kesinleşeceği muayene olduğundan bir miktar daha heyecanlıydık...
Zaman zorda olsa geçmiş ve o büyük gün gelmişti...
8 Ekim 2008 saat: 17:00
Ultrasonda bebeğimi görmek hayecan vericiydi. Hele bir de kızım olacağını öğrenmek beni daha da mutlu etmişti. Minik Alaram geliyordu...

Tam muayene sona ermişti ki Sema hanım biraz daha görmek istediğimi surat ifademden anlamış olacak ki Alara annene el sallamak ister misin dedi. Biz Devrimle şaşkın şaşkın ekrana bakıyorduk ki birden ekranda bir el belirdi.
Tek kelime ile büyülenmiştim. Kızım bana el sallamıştı...
Allahım kızımın minik ellerinden tutmak için sabırsızlanıyorum ne olur zaman hemen geçsin diye dua etmiştim hastaneden eve dönüş yolunda...
Gel kızım, gel meleğim, gel Alaram...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bunlar da ilginizi çekebilir:

Related Posts with Thumbnails

Bizim aile...