Hastane günleri...

Kendimi hiç yorgun hissetmiyorum...

Ağrı yok, sızı yok...

Sadece mutluluk hissediyorum...

Sürekli telefonlar çalıyor...

Şakır gibi konuşuyorum...

Herkes çok şaşırıyor...

Doğum yapmamışsın gibisin diyorlar...

Gülüyorum...

Ara ara kızımla buluşuyoruz...

İnanılmaz bir azimle emmeye çalışıyor...

O kadar tatlı ki...

Odada bizim yanımızda beşiğinde yatıyor...

Sürekli anneme bana kızımı anlatmalarını istiyorum...

Gamzesi var diyorlar...

Çooook seviniyorum...

Gülüyorum gamzelerimi çıkarta çıkarta...

Çooook seviniyorum...

Devrim baba olmanın bense anne olmanın sarhoşluğu içindeyiz...

Zaman geçiyor...

Kızım 5 saatlik oldu, kızım 6 saatlik oldu deyip duruyoruz Devrimle...

Saatleri sayıyoruz...

Kızımız büyüsün istiyoruz...

Ardından hemşireler geliyor. Yürümem gerekiyormuş. Önce pansuman sonra ayağa kalkıyoruz. Hiç yürüyemeyecekmişim gibi hissediyorum...

Ayağa kalkınca sanki tüm organlarım yer değiştiriyor...

Odada kısa bir tur anca atabiliyorum...

Tansiyonum düşüyor devam edemiyorum...

Doğum yaptığımı tamda o an anlıyorum...

Hatırlıyorum...

Acı beni kendime getiriyor...

Durumu idrak ediyorum...

İdrak edince Devrime bakıyorum...

İçim sevinçle doluyor...

Mutluluktan ağlıyorum...

Akşamüstü şirketten arkadaşlarım geliyor...

Eşimin kuzeni Duygu geliyor...

Eşimin şirketinden İbrahim Bey geliyor...

Herkes kızımı çok beğeniyor...

Gece olunca Devrim eve gidiyor.

Annem ve kayınvalidem refakatçı...

O kadar evhamlılar ki moralim bozuluyor...

Tek tesellim minik kızım...

Hemşire hanım 3 saatte bir gelip emzirip emzirmediğimi kontrol ediyor...

Uyandırmaya kıyamadığım kızımı zorla ağlatıp uyandırıyor.

İçim gidiyor ama kızamıyorum...

Öyle azimle emmeye çalışıyor ki onunla gurur duyuyorum...

2. gün daha güzel geçiyor.

Anneliğe alışıyorum.

Devrim geliyor

Sınav için kayıt işlemleri ile uğraşırken Metin Bey ve lojistik müdürleri geliyor...

Arkasından Ayşim ablası sonunda kızımla tanışıyor...

Dün ızdırap içinde yürüyemezken bugün kolidorda tur atıyorum.

Heyecan içinde ağlayarak doğuma giden bir anneyi teselli ediyorum. Elini tutup yavruna kavuşacaksın az sonra ne mutlu sana hiç korkma diyorum...

Saatler geçiyor...

Kızımla ara ara buluşuyoruz...

Eve gitmek için sabırsızlanıyorum...

Devrim gece eve gidiyor.

Annem ve kayınvalidem refakatteler yine..

Yarın hastaneden çıkacağız.

Aynı zamanda babam anneannem ve dedem de Aydından geleceği için çok heyecanlıyım...

Sabah oluyor.

Önce Erkan Bey kızımı muayene ediyor...

Sonra Sema Hanım beni muayene ediyor.

Yüzünde her zamanki sevimli ifade ile beni öperek uğurluyor...

Sonunda hastaneden çıkıyoruz...

Kızımla eve dönüyoruz.

Merhaba yeni hayatım...