Kızımın ilk doktor randevusu...

Kızım 5 günlük olmuştu ve ilk kez dışarı çıkacak ve doktora gidecektik...
Evdekilerin ısrarlarına rağmen randevuya yanlız gitmek istemiştik.
Bununla başa çıkmayı öğrenmeliydik...
Atta çantamızı hazırladık...
İçinde yok yoktu resmen Cevat Kelle gibiydim...
Yola çıktık...
Doktorumuz kızımın doğumunda da bulunan Erkan Can Beydi.
Muayene sırasında doktorun acil olarak sezeryana gitmesi gerekti. Bu arada bende muayene sırasında ağlamaya başlayan kızımı emzirerek onu sakinleştirmeye çalışıyordum...
Neyse doktor geri geldiğinde kızım sakinleşmişti.
Muayene bitmişti fakat en can alıcı noktaya gelmiştik.
Kızımdan hem elinin üstünden hem de topuğundan kan alınacaktı...
Önce işitme testi yapıldı. Zaten o sırada uyuyordu
Sıra kan alımına geldiğinde ben içeri girmedim.
Bir kaç dakika sonra muazzam bir ağlama sesi duyuldu...
Ortalık çınlıyordu...
Kendimi zorla tutuyordum ağlamamak için...
Yanımdaki herkes beni teselli etmeye çalışıyordu...
Ama teselli olmuyordum...
Biran önce bitmesi için dua ettiğimi hatırlıyorum...
Sonunda bitti...
Nasıl sustururuz acaba diye kara kara düşündüğüm kızım hemşirenin babasının kollarına bırakması ile uykuya dalması bir olmuştu...
Şaşırmıştık...
Buda artık babayı da tanıdığı anlamına geliyordu...
Bizi seviyor ve bize güveniyordu...